Author: Dr. Marios Panagiotis Efthymiopoulos
Θεωρώ σωστό πως πρέπει να κοιτάζουμε τα θέματα με μια πραγματιστική και ορθολογική άποψη, ουσιαστική και ισοζυγισμένη σκέψη, όσο γίνεται πιο νομικά ορθολογική αλλά πολιτικά ουσιαστική, βάσιμης πράξης και όχι μόνο υποψίας, προκειμένου να γνωρίζουμε τις επιλογές μας.
Στο σημείο αυτό παραθέτω ορισμένες σκέψεις, εμπειρικές επί το πλείστο, όσο αφορά τον τρόπο λήψης στρατηγικών αποφάσεων σε καίρια θέματα τα οποία εμπεριέχουν πολλαπλά πλαίσια επικινδυνότητας.
Τις τελευταίες ώρες, στις ημέρες Αυγούστου του 2013, υπάρχουν και αναφέρονται ως πολιτικές εξελίξεις, σημαντικές στρατηγικές και τακτικές αλλαγές, αναφορικά σε μια πιθανή στρατηγική επέμβαση, και σημειωτέο, όχι σύρραξη.
Α. Σε πολιτικό επίπεδο, ορισμένα κοινοβούλια των λεγομένων όπως αναφέρω και στα βιβλία μου «Δυναμικών κρατών» αποφαίνονται θετικά μιας στρατιωτικής σύρραξης, ωστόσο μή εθνικής τους κρατικής  εμπλοκής (βλέπε Γερμανία) και άλλα πλήρης αποστασιοποίησης από πιθανές στρατιωτικές εξορμήσεις (βλέπε Μεγάλη Βρετανία).
Β. Αν και το Διεθνές Δίκαιο, προβάλει, πότε μπορεί να υπάρξει εμπλοκή και πότε όχι, και εφόσον δεν υπάρχουν αποφάσεις πολλοί ήδη αποφαίνονται πως είναι ήδη παράνομη έστω και η στάση κρατών ενώπιο της Συρίας, δίνονται τα παρακάτω δεδομένα:
Οι κανόνες εμπλοκής με αμεσότητα και κύρος (δηλαδή το πρόσχημα χρήσης χημικών όπλων) αναιρούν τακτικές, στρατηγικές ήπιας διαπραγμάτευσης και οδηγούνται σε άμεσης απάντησης τακτικής επιχείρησης και λύσης, πτώσης του υπάρχοντος συστήματος ή καθεστώτος, το οποίο θεωρείται πλέον αναξιόπιστο.
Αναιρούνται, τα πλείστα, περί νομικής φύσεως των πολιτικών και στρατιωτικών ζητημάτων σε περίπτωση εμπλοκής. Τα νομικά ζητήματα αναλαμβάνουν πλέον δευτερογενή ρόλο, καθώς πρέπει να είναι άμεση η πολιτική αντίδραση ισχυρών κρατών, ωστόσο με τη συνδρομή Συμμάχων, καθώς υπάρχει ο λόγος και η προοπτική όπως και η δικαιολογία άρα και το κίνητρο και η ανάγκη για αργότερα δικαιολογία συμμαχικών δυνάμεων.
Τα περί νομικής και ουσιαστικής πολιτικής, “by the book”, σε πραγματικό χρόνο, είναι εκεί για να προστατεύουν τους αδύνατους, και σίγουρα όχι τους δυνατούς ή τους αποφασισμένους ή ακόμα με πιο απλά λόγια αυτούς που έχουν τα μέσα να εμπλακούν. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει ξανά και ξανά ότι η λεγόμενη διεθνής κοινότητα και τα πλαίσια που περιβάλλουν τους όρους και κανόνες, άρα και οργανισμούς είναι σταθερή ένας αργός και γραφειοκρατικός μοχλός που κανείς δεν αμφισβητεί αλλά σε σημαντικές ώρες δεν πλαισιώνεται με ουσιαστικές αποφάσεις. Και βεβαίως ποικίλα είναι τα αντίθετα ωστόσο παραδείγματα, όπου όταν υπήρχε μόνο η πολιτική βούληση υπήρχε άμεση κινητικότητα, έστω και αργά του ΟΗΕ, Βλέπε Κόσοβο.
Σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο εμπλοκής, το οποίο είναι πιο προχωρημένο από τις πολιτικές εξελίξεις και διαπραγματεύσεις υπάρχουν κάποια δεδομένα τα οποία δεν τα λαμβάνει κανείς υπόψη. Γεγονότα τα οποία συντελούνται και κανείς δεν έδινε σημασίας,  ενώ τώρα ξαφνικά, με τη βοήθεια των ΜΜΕ,  όλοι στρέφονται προς αναλύσεις για τη Συρία.
Έτσι γνωρίζουμε ότι:
1. Στη Συρία επιχειρούν δια της Τουρκίας από το τέλος 2012 και αρχές 2013 ένοπλες δυνάμεις πολυεθνικές.
2. Υποστηρίζει η «δυτική κοινότητα» με υλικά και εκπαιδευτικά μέσα, τους Σύριους επαναστάτες από το 2013 αρχές οι οποίοι σημειωτέο έχουν έδρα την Κωνσταντινούπολη…
3. Τροφοδοτούνται με πληροφορίες οι μυστικές υπηρεσίες για την περίπτωση αργότερα σύρραξης ή εμπλοκής για πιθανά αποτελέσματα.
Τα δεδομένα αυτά συνεπάγονται τα εξής:
α. Ήδη γίνεται εμπλοκή στα ενδότερα της Συρίας.
β. Προφανώς και δεν υπάρχει κανένας όρος πέραν των όρων στρατιωτικής εμπλοκής συγκεκριμένου χρόνου και στόχου.
Έτσι πιθανολογείται πως θα γίνει επιχείρηση μεγαλύτερης κλίμακας, ωστόσο πολύ συγκεκριμένης με φόρμουλα, διαφορετική από ότι περιγράφεται και γίνεται ή έγινε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Έτσι πιστεύεται πως η Λιβύη αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα. Και το Κόσοβο ο καλύτερος τρόπος λήψης αποφάσεων όταν υπάρχει η πολιτική βούληση στον ΟΗΕ, έστω και μετά από μια πρώτη σύρραξη, όπως έγινε το 1999.
Ωστόσο στη περίπτωση της Συρίας θα λάβει επικοινωνιακά μέρος και έκταση ο τρόπος εμπλοκής των δυνάμεων και πιθανών αποτελεσμάτων με νεκρούς αμάχους.
Επικοινωνιακά, πιθανώς μετά την ολοκλήρωση των επιθέσεων, θα δημιουργηθεί ένα χάος φανατισμού εναντίον όσων είχαν άμεση εμπλοκή. Θα υπάρχουν πιθανώς, νέες ομάδες ανταρτών που θα δημιουργηθούν με πρόσχημα την τρομοκρατία.
Για τους προφανείς λοιπόν παραπάνω αναφερθέντες λόγους, ορισμένοι αναζητούν συλλογική συμμετοχή από Συμμάχους, για να αποφευχθεί το μετέπειτα δύσκολο έργο της προστασίας των συμφερόντων αλλά και τις δικαιολόγησης για εμπλοκή.
Να επισημάνουμε στο σημείο αυτό πως η επιχείρηση  σε τακτικό, εναέριο και ναυτικό επίπεδο όσο και πιθανώς χερσαίο των δυνάμεων ασφαλείας και ειδικών επιχειρήσεων, θα είναι ακριβώς το ίδιο κατανεμημένη με άλλα τακτικά στοιχεία ανάπτυξης δυνάμεων όπως  και στη Λιβύη.
Μια επιχείρηση η οποία θεωρείται και είναι εν τη ουσία είναι η  μόνη νομικά και πολιτικά, πετυχημένη φόρμουλα, όσο αφορά την επιχείρηση και τακτική ανάπτυξη δυνάμεων.
Πολιτικά και στρατιωτικά, το μόνο στοιχείο, το οποίο δεν έχει συζητηθεί, που προσκρούει στα δυτικά συμφέρονται και αδυνατεί ουσιαστικά ως προς την άμεση λήψη αποφάσεων σε επιχειρησιακό επίπεδο  είναι η έντονη παρουσία των Ρώσων στη Μεσόγειο.
Ας σημειώσουμε εδώ πως η Ρωσία, δεν είναι τυχαίο που ζήτησε την χρήση του στρατιωτικού αεροδρομίου Ανδρέας Παπανδρέου για την αεροπορική της συμμετοχή και παρουσία στη Κύπρο εδώ και μερικούς μήνες εντός του 2013. Ορισμένοι νόμιζαν για παρουσία στη Κύπρο. Αλλά η Κύπρος είναι η καλύτερη βάση ανεφοδιασμού και προσοχής των τμηματικών ζωνών, Μέσης Ανατολής, Βόρειας Αφρικής, Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης.
Η Ρωσία με πλήρεις χερσαίες δυνάμεις,  τώρα και ναυτικές αποτελεί το μόνο ουσιαστικό πρόβλημα των δυτικών δυναμικών δυνάμεων για εμπλοκή τους. Συνεπώς το σκεπτικό είναι η πιθανή αντίδραση της Ρωσίας απέναντι σε πιθανές επιχειρήσεις. Ένα μεγάλο Διαπραγματευτικό παζάρι αρχίζει συνεπώς. Το οποίο καθιστά αργή την επίθεση η οποία πιθανολογώ να γίνει εντός του Σεπτεμβρίου 2013.
Έτσι με απλά λόγια, η σκακιέρα του πολέμου στη Συρία, τώρα διαμορφώνεται.
Εν τέλει πιστεύω πως  θα υπάρχει νομική εμπλοκή του ΟΗΕ.
Θα υπάρχουν ένα ή δύο κράτη σε επιχειρησιακή πλήρη ικανότητα και εμπλοκή
Το ΝΑΤΟ θα διαμορφώσει ρόλο στρατιωτικό και προστατευτικό.
Αυτή είναι η καινούργια φόρμουλα εμπλοκής όταν θέλεις να γλιτώσεις οικονομικά το κόστος αλλά και το πιθανό ανθρώπινο κόστος.
Οι κανόνες που θα υιοθετηθούν, νομικοί και πολιτικοί εν τέλει θα είναι εκεί για να οριοθετήσουν και όχι μόνο να τηρηθούν. Καθώς οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί.
Όσο αφορά την Ελλάδα και τη Κύπρο, το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι χώρες αυτές.
Θα συμμετέχουν; Υπάρχουν μεγάλα οικονομικό-κοινωνικά προβλήματα. Το πολιτικό κόστος είναι μεγάλος. Ωστόσο σε όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής είχαμε και έχουμε Ελληνισμό, το οποίο ξεχνάμε την ιστορία του. Είχαμε και έχουμε εμπορικές συνδιαλλαγές αλλά και συμφέροντα τα οποία αν δεν συμμετέχουν οι χώρες πιθανώς να τα χάσουμε με την εμπλοκή άλλων χωρών σε δεύτερο επίπεδο όπως η Τουρκία.
Η Στρατηγική είναι γνωστή. Οι αποφάσεις απομένουν.
Στρατηγική ουσιαστικής εμπλοκής υπάρχει διαμέσου της Τουρκίας, Ισραήλ. Ιορδανίας ακόμα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Η Κύπρος θα χρησιμοποιηθεί δια των «ανεξάρτητων» βάσεις των Βρετανών.
Η Ελλάδα πιστεύω πως θα συνδράμει τεχνικά και μόνο. Ωστόσο με το φόβο να χάσει πολλά περισσότερα συμφέροντα στη περιοχή στο επερχόμενο μέλλον.
Η ώρα των αποφάσεων έχει έρθει. Η Σκακιέρα δημιουργείται. Οι ρόλοι κατανέμονται. Το πλαίσιο διαπραγματεύεται. Το αποτέλεσμα ωστόσο θα είναι το επιθυμητό;
Copyright Strategy International

DISCLOSURE

All written content of this article on this site is the exclusive copyright property Strategy International (SI) Ltd and the author who has written It. No use can be made unless there is a written prior request and consent by the author and company. Requests can be made at [email protected]